Deze dagen staan niet alleen in het teken van het bijpraten, maar er moet ook nog gewerkt worden! Zo maak ik met aanwijzingen van Ton een mooie en uitdagende rit naar een paardenwei, waar piketpaaltjes uitgegraven en vervoerd dienen te worden. Het zelfde geldt voor een hooibaal, die meegenomen dient te worden.

Ik leer hoe ik vuur moet maken met vuursteen, ijzer en tondel, en met een magnesiumstick en droog gras. Vervolgens smeed ik op dit vuurtje onder begeleiding een mooie ijzeren haak, om in mijn auto te gebruiken. Er worden routes en auto-indelingen besproken en ik krijg het ene na het andere handige reisvoorwerp mee.

Er wordt deze dagen heerlijk voor me gekookt, zowel ’s middags als ’s avonds. En iedere keer dat ik mijn ogen sluit om te gaan slapen, word ik gewaar van de diepe rust die hier heerst. Enkel een roepende uil en de krekels maken geluid. En natuurlijk de regen, die enkele nachten met bakken uit de hemel komt.

Mijn kennis van het kompas-lezen wordt opgefrist en vervolgens op de proef gesteld: ik word geblinddoekt in mijn eigen auto gezet, ergens in een veldje gedropt en moet vervolgens de weg terug vinden. Onderweg krijg ik een paar pittige paadjes voor de kiezen, maar ook prachtige landschappen en mooie vergezichten. Tijdens het laatste pittige paadje moet ik een steile en keiige helling op, terwijl ik een scherpe bocht moet nemen. Dan ineens duikt er een grote tak op ooghoogte op, waardoor ik moet stoppen. Het gevolg: ik zit vast. Naar achteren gaan betekent berm en boompjes en naar voren kom ik niet meer. Ik ben mijn vaart kwijt en dit stukje helling blijkt vanuit stilstand niet te beklimmen. Na enig beraad besluiten we de lier in te zetten. Daar is hij immers voor, nietwaar? Maar dan moet hij het wel doen! Het ding geeft geen enkele kick. Mogelijk is er een contactje losgeraakt toen de lier in de garage verwijderd werd om de nieuwe bladveren te installeren.

Hoe dan ook: we zullen hier op een andere manier uit moeten raken. Met veel moeite lukt ons het om de auto weer enigszins recht op het pad te krijgen en ontdek ik dat de 4WD niet goed ingeschakeld is. Dat verklaart veel! Daarna is het een kwestie van flink optrekken en de auto schiet netjes vooruit de helling op. Pfffffff…

Eenmaal terug grijp ik mijn kans om de auto eens goed schoon te maken met een hogedrukspuit: iets waar ik thuis geen mogelijkheden voor heb.

De laatste avond besteden we in de teepee, met een knapperend houtvuurtje; wederom aangestoken door ondergetekende met enkel een magnesiumstick, tondel en droog gras. Daarop bereiden we een heerlijke barbecue. Het werd een erg gezellige avond en een perfect einde van deze vakantie.