Wauw, wat gaat de tijd hard! Het is alweer enkele maanden geleden dat ik een stukje schreef over de voorbereidingen (afgezien van de Generale Repetitie uiteraard). Tijd voor een update.
In mei had ik nog ruzie met de naaimachine. Gelukkig heeft mijn jongste zus reddende engel gespeeld en het in drie delen opvouwbare matras was op tijd voor de Generale Repetitie helemaal in orde.
Juni heeft in het teken gestaan van de verhuizing. Inmiddels staan nagenoeg al mijn spullen in opslag (voornamelijk bij mijn oudste zus en bij de vriendin van mijn vader, waarvoor ontzettend bedankt!) en woon ik tot mijn vetrekdatum in bij familie. Het was een bizar moment, dat ik de deur van mijn eigen huis dicht deed en naar mijn een ander huis reed, met het idee zeker een jaar of (bij verkoop tijdens mijn afwezigheid) misschien wel nooit meer thuis te komen. Sindsdien ben ik nog wel eens ‘thuis’ geweest, maar dat was om de boel eens grondig schoon te maken voor de potentiële kopers/huurders. Inmiddels ben ik aardig ingeburgerd op mijn nieuwe, tijdelijke stekje. Ik ben wel regelmatig dingen kwijt, omdat ik niet meer weet in welke doos/kist ze zitten en je moet natuurlijk wel rekening met elkaar houden, maar dat er voor me gekookt en gewassen wordt zijn grote pluspunten!
Het feit dat mijn huis nu leeg staat geeft tevens aan dat ik de slotfase van mijn voorbereidingen ben ingegaan. En dat betekent helaas ook afscheid nemen. Mijn kat wilde ik de verhuizing niet aandoen, dus die heb ik voor de Generale Repetitie al ondergebracht bij mijn broer. Dat afscheid was dus al vrij vroeg.
Op 8 juli was het afscheid van mijn werk. Hoewel 28 juli mijn laatste werkdag is, is het afscheid naar voren gehaald vanwege de vakantieperiode. Het was een leuk en intensief avondje paintballen en barbecueën, en ik ben overladen met complimentjes en (bruikbare!) cadeaus. Een zeer geslaagd afscheid dus.
Ook het afscheid nemen van familie is zo zoetjes aan begonnen. Afgelopen zondag ben ik naar mijn oma (van vaders kant) geweest (ze woont een aardig eindje weg en ik heb nog tot 29 juli een leaseauto met tankpas ;-)) om haar gedag te zeggen. Het was een gezellige middag. Het is erg moeilijk afscheid nemen van iemand die op een leeftijd is waarop elke dag telt, maar ik ga er vanuit dat ze nog vele jaren meegaat!
De voorbereidingen gaan intussen gewoon door. Dat bestaat op dit moment vooral uit papierwerk. Zo ben ik bezig om een notariële machtiging vast te leggen, zodat mijn vader in geval van nood volledige bevoegdheid heeft om over mijn zaken te beslissen. Zo kan hij bijvoorbeeld alle zaken rondom de verkoop van mijn huis afhandelen.
Over een aantal weken kan ik ook mijn nieuwe (zaken)paspoort afhalen. Een zakenpaspoort? Ja, want die heeft 2x zoveel bladzijdes, voor alle stempels en visa die ik in het komende jaar zal verzamelen.
Via Pottchange heb ik 1000 US dollar aangeschaft in gloednieuwe, kleine coupures. Ik had vooraf wat twijfels om dit via internet te doen, maar gelukkig bleek het bedrijf niet alleen spotgoedkoop, maar ook betrouwbaar.
Inmiddels is ook duidelijk geworden hoe ik Egypte in ga komen. Daar het Midden Oosten en Libië geen gebieden meer zijn om verantwoord doorheen te rijden, ben ik gedwongen om de Middellandse Zee over te steken. Gelukkig heb ik zeer gedetailleerde informatie over het verschepen van particuliere auto’s van Athene naar Alexandrië. Daarvoor ben ik veel dank verschuldigd aan 4 Wheel Nomands en BolBuis On Tour. Beide reisgezelschappen hadden goede ervaringen met bepaalde bedrijven/personen en dus maak ik daar dankbaar gebruik van. Ik heb dan ook enkele weken geleden een offerte van Minoan Lines aangevraagd en ontvangen.
Helaas zal ik vanuit Athene zelf het vliegtuig moeten nemen naar Egypte.
Ook het hotel in Cairo is geboekt. ‘Hotel? Je slaapt toch in de auto?’ Niet in Cairo. Er zijn in Cairo nagenoeg geen geschikte plekken om te kamperen, maar belangrijker nog: de eerste week moet ik wachten tot mijn auto vrijgegeven wordt uit de haven van Alexandrië, vervolgens krijg ik een week bezoek in de vorm van mijn goede vriendin Sandra, en vervolgens een week bezoek in de vorm van mijn vader. Een hotel vind ik derhalve de beste optie. En ach, €17 per nacht is bepaald geen aderlating!
Het (onder voorbehoud) in mei aangekondigde televisieoptreden gaat helaas niet door. De programmamakers waren bij nader inzien toch niet op zoek naar iemand die een lange reis gaat maken.
Gezondheid! Erg belangrijk natuurlijk. Daarom heb ik in juli een algemeen bloedonderzoek laten doen, zoals glucose, bezinking, cholesterol, etc. Gelukkig bleken alle waarden ruimschoots op orde. Ook is meteen mijn bloedgroep vastgesteld: O+. Tot slot is ook bekeken of mijn hepatitis B vaccin nog effectief was. In principe ben ik daar in 2010 levenslang voor gevaccineerd, maar helaas blijkt dit soms na een aantal jaren toch te ‘slijten’. Gelukkig bleek ook dit in orde te zijn.
De huisarts heeft tevens een aantal belangrijke zaken voorgeschreven, zoals een jaarvoorraad van lopende medicijnen, een aantal antibioticakuren (twee specifiek voor reizigersziekte, de belangrijkste kwaal onder reizigers, en twee breedspectrum kuren), en een setje infuusnaalden (voor het geval ik in een ziekenhuis beland waar ik de naalden niet vertrouw).
Via Reisprik.nl heb ik een reizigersconsult gehad voor aanvullende vaccinaties (ik heb er al heel wat rondzwemmen in mijn lichaam) en malariaprofylaxe. Dat viel behoorlijk tegen. TIP: ga niet naar één van de vele vaccinatiebedrijfjes, maar gewoon naar de GGD.
Het is namelijk geheel aan mijn eigen, grondige research te danken dat:
- Ik nu ook het rabiës vaccin heb. De consulent had er niet bij stil gestaan dat de kans toch wel vrij groot is dat ik in een jaar tijd in direct contact kom met dieren. Overigens is dit (peperdure) vaccin zeker niet zaligmakend. Bij mogelijke infectie moet er nog steeds snel gehandeld worden, maar je hebt meer tijd en de gevolgen zijn minder ernstig;
- Ik nu ook het meningitis vaccin heb. Ook daar had de consulent niet bij stil gestaan. Vervolgens was ze bijna een kwartier weg om met de arts te overleggen of het rabiës vaccin en het meningitis vaccin wel tegelijk toegediend mogen worden. Dat is op zich dan wel weer goed natuurlijk;
- Ik geen advies van de consulent kon krijgen over het TBC vaccin. Volgens haar is de GGD daar veel beter in;
- Ik niet alleen een nieuwe, gedateerde ‘Cholera not indicated’ stempel heb, maar ook een blanco stempel heb, zodat ik daar later alsnog een datum bij kan zetten. Sommige landen stellen namelijk als eis dat de stempel maximaal een half jaar oud is. Ook daar had de consulente niet aan gedacht, maar dat kan ik nog wel begrijpen.
- Ik gestopt ben met de combinatie Lariam (malariaprofylaxe) en de rabiës vaccins. Een aantal dagen na het eerste rabiës vaccin las ik op internet dat deze combinatie af te raden is, omdat het de effectiviteit van het rabiës vaccin sterk reduceert. Tijdens het tweede consult (voor de tweede rabiës prik), vroeg ik de consulent ernaar en na kort bladeren in een grote map en (wederom) overleg met de arts, moest ze me gelijk geven. Volgens de arts is deze combinatie echter vooral kwalijk bij het tweede en derde rabiës vaccin, dus de schade lijkt beperkt. Wel ben ik voorlopig acuut gestopt met de Lariam.
De oplettende lezer/reiziger zal nu wellicht denken: ‘Waarom is hij nu al aan de malariaprofylaxe? Dat hoeft toch pas vanaf enkele weken voor aankomst in malariagebied?’
Dat klopt! En dat is dan ook precies de reden dat ik vóór vertrek al wil weten of ik last heb van één of meerdere van de vele bijwerking waar Lariam berucht om is. Het punt is namelijk dat Malarone (dat doorgaans voorgeschreven wordt) vele malen duurder is en elke dag geslikt moet worden. Vergeet je dit een dag, dan ben je al gevoelig voor besmetting. Lariam hoeft slechts één keer per week geslikt te worden, dus als je een dag te laat bent, is het risico beperkt. En had ik de veel lagere prijs al genoemd? 🙂
Ook het gebit mag niet vergeten worden, natuurlijk. Daarom heb ik een extra grondige controle laten doen. Over enkele weken zal daarom preventief een vulling vervangen worden, en wordt de boel extra goed schoongemaakt.
Een update over de auto. Op de Abenteuer & Allrad beurs die ik tijdens mijn Generale Repetitie bezocht heb, heb ik kennis gemaakt met het bedrijf Ocean Cross dat, hoe gek het ook klinkt, offroad spullen en kampeerspullen verkoopt. Mijn interesse werd gewekt door een bustent die speciaal ontworpen is voor Landrover Defenders. Nu rijd ik een Toyota Landcruiser, maar na wat heen en weer mailen (op de beurs kreeg ik na lang wachten nog geen medewerker te spreken), bleek dat de tent waarschijnlijk ook wel geschikt is voor de Landcruiser, mits je de speciale opvulstroken voor de Defender weglaat. Dus heb ik de tent besteld en het moet gezegd, de tent past prima! Op de foto’s staat hij wat scheef, maar dat komt omdat de tent op het trottoir staat en de auto niet.
Ik kijk er naar uit om straks in de tent te kunnen schuilen voor regen, wind, kou, zandstormen en nieuwsgierige blikken.
De leverancier was zo enthousiast over het feit dat de tent ook werkt voor Landcruisers, dat hij in ruil voor enkele actiefoto’s een tweetal magneten toestuurde om het grondzeil aan de bodem van de auto te bevestigen.
Aan het plafond van de auto heb ik een ventilator bevestigd die het gebrek aan airconditioning enigszins moet compenseren.
De elektrische installatie is nu nagenoeg klaar; enkel nog een achteruitrijcamera en marterverschrikker installeren. De huishoudaccu’s, omvormers, werklamp en alle bekabeling zijn klaar en alles is netjes voorzien van labels.
Na maandenlang intensief zoeken heb ik voor een prikkie een mooie aluminium kist op de kop weten te tikken. Hij is wel een stuk groter dan ik voor ogen had, maar aangezien kleinere kisten duurder waren en ik de extra bergruimte wel prettig vind, heb ik hem toch gekocht. Hij is jarenlang gebruikt om congresspullen te versturen per luchttransport, getuige de vele stickers aan de buitenkant en de inventarislijst aan de binnenkant van het deksel.
De kist heb ik de laatste weken met enige moeite op het roofrack weten te monteren door twaalf gleuven in de bodem te frezen (met boor en decoupeerzaag) in paren van twee. Daar heb ik vervolgens ingekorte spanbanden doorheen geleid die elk om een balk van het roofrack heen gaan. Door een 1,5 cm dikke plaat multiplex op de bodem van de kist te leggen is de relatief dunne aluminium bodem extra versterkt. Er zitten nu wel zes ratels in de kist, maar gezien de grote hoeveelheid extra bergruimte zal ik daar in de praktijk geen last van hebben.
Een andere leuke ontwikkeling is het logo. Mijn goede vriendin Sandra van der Lee heeft mij deze geweldig leuke cartoon cadeau gedaan, waarvoor uiteraard mijn hartelijke dank! Op basis van de eerste schets zijn we samen gaan finetunen, met bovenstaand logo als resultaat. Eind juli verwacht ik ook de grote stickers met dit logo binnen, die ik op de portieren van de auto zal plakken.
Tot slot een update over mijn vertrekdatum. Tot voor kort heb ik 1 september aangehouden als streefdatum voor mijn vertrek, maar nu deze datum rap dichterbij komt, moet ik de laatste dagen in Nederland al gaan concretiseren. Uiteindelijk heb ik besloten om op zondag 28 augustus weg te rijden. Dat stelt familie en vrienden beter in staat om me uit te zwaaien en het stelt mij in staat om een aantal dagen langer van het Europese deel van deze reis te kunnen genieten.
de laatste loodjes Bjorn, aan je voorbereiding zal het niet liggen! Je logo is superleuk geworden zeg. Wel jammer dat je niet op tv komt, maar ach, je weet maar nooit… Fijn dat je zo’n mooi afscheid van je werk hebt gekregen, als Kanarie nog wel.
Zoals de Fransen zeggen: partir c’est mourir un peu (afscheid nemen is een beetje sterven).
Maar je zult zien, een weekje in je kanarie en je weet al niet meer beter!
Ik heb grote bewondering en respect voor je Bjorn! De gedegen en onvermoeibare wijze waarop je consequent met je voorbereidingen bezig bent en blijft, maken mij supertrots op je. Ook al omdat je toch diverse emotionele momenten doormoet, zoals het opgeven van je baan en het afscheid van collega,s en familie, het achterlaten van Floortje, je woning opgeven etc. etc.
Leuk om te lezen Bjorn! Wat een goede voorbereidingen!! We zijn jaloers op je ventilator! 🙂
Geniet van je laatste maandje in NL en succes met de allerlaatste loodjes!!
Groetjes uit Kenia!
Hahaha, ik heb dus toch goed gegokt door die ventilator te installeren. 😀
Genieten van Nederland? Is het zo vervelend in Afrika dan? 😉
Veel plezier nog in Kenia and beyond!
Hallo Bjorn,
Wat een werk heb je toch allemaal gehad. Mooi om te lezen voor ons, maar soms wel zwaar voor jou denk ik. Succes met de laatste afronding en een hele goede reis gewenst. Geniet ervan!
groet,
Margreet
Soms is het best zwaar inderdaad, maar meestal is het ook leuk! Dus dan valt het nog wel mee. 😉
Hoi Bjorn,
Wat een leuke nieuwsbrief! Beetje vertraagd antwoord van mij, maar niet minder gemeend.
Vraagje: heb je bij al je vaccinaties ook de tyfus-prik gehad? Ook wel noodzakelijk denk ik.
Succes verder met alle voorbereidingen en ik kijk uit naar je volgende nieuwsbrief.
Monique
Hoi Monique,
Een late reactie is niet minder leuk om te krijgen dan een vroege reactie hoor! 🙂
Nee, ik heb geen (buik)tyfusvaccin genomen. Die is voor geen enkel land waar ik doorheen rijd verplicht of aanbevolen. Voor de rest ben ik zo’n beetje overal voor ingeënt. 😉
Hoi bjorn,
We vinden het leuk dat we je kunnen sponsoren met een track jack! Zo ben je tijdens je grote avontuur van uur tot uur te volgen! Heel veel succes en we houden je in de gaten!! ?
Ps. Stuur maar veel filmjes via we transfer oid naar je vader, dan maakt hij dat televisieprogramma wel voor je !
Groeten Ron hofman