Om 4:45 word ik wakker. Het is nog pikkedonker, maar ik besluit om verder te rijden. En dus kruip ik uit de auto, fris me even op en begeef me weer op weg. De eerste paar kilometer schieten er tientallen konijnen langs.

Rond een uur of 8 stop ik bij een parkeerhaven voor het ontbijt. Het weer is sinds mijn vertrek vanmorgen kouder en natter geworden, dus blijf ik achterin de auto zitten.

De Belgische Ardennen zijn erg nat vandaag. Het is een prachtig landschap, verhuld in een dikke laag van mist en regen. Ik krijg uitgebreid de kans om hiervan te genieten, want mijn ruim 2 ton zware voertuig gaat soms niet harder dan 70 km/u de berg op. Dat is even wennen!

Tegen half 11 in de ochtend ben ik in de buurt van Reims en inmiddels erg moe, dus duik ik de snelweg af. Ik vind een mooi, rustig plekje langs een doodlopende weg om een dutje te doen. Verkwikt word ik wakker, neem de wegenatlas erbij en plan mijn route door Frankrijk in wat groter detail, om zoveel mogelijk de saaie tolwegen en de drukke steden te vermijden.

Eenmaal tevreden met de route nuttig ik mijn lunch wederom achterin de auto, want de regen komt met bakken uit de hemel.

Tegen 13:00 uur rijd ik weer weg. Onderweg stop ik nog een enkele keer, maar het is pas rond 18:00 uur dat ik in mijn ooghoek een camperstandplaats voorbij zie flitsen. Zo snel als mogelijk keer ik twee keer om en rijd het lege terreintje langs de weg op. De zon schijnt al enige tijd, maar er is erg veel wind, dus het is best fris. Niettemin haal ik mijn hele keukeninventaris voor de dag, zet een tafel en stoel klaar en kook mijn eerste maaltijd langs de weg. In het begin is het even vreemd om zo in het openbaar mijn potje te koken. En door de harde en frisse wind is het ook niet bepaald aangenaam. Gelukkig heeft mijn kookstel nauwelijks last van de wind.

Hoewel ik duidelijk nog een aantal efficiëntieslagen te maken heb in mijn kampeermethodes en auto-inrichting gaat het allemaal prima. Niet slecht, na bijna 20 jaar niet te hebben gekampeerd.

De zon is inmiddels onder als ik weer weg rijd en het is pikkedonker tegen de tijd dat ik Auxerre in rijd. De weg is smal, slingerachtig en vol hellingen en langzame vrachtwagens die ik niet kan passeren. Ik heb tot dusver bewust de tolwegen en überhaupt snelwegen gemeden, maar nu in het donker zou ik willen dat ik wel een stuk snelweg kan pakken. Maar goed, die is hier niet, dus rij ik rustig door. Voor Auxerre zag ik de ene na de andere rustplaats langs de weg, waarvan gretig gebruik werd gemaakt door vrachtwagens. Maar nu het ongeveer 21:30 uur is en ik het eigenlijk wel een beetje gehad heb, komt er niets meer langs. Ook camperstandplaatsen zijn nergens te vinden. Dus als ik een redelijk beschut plekje aan de rand van een gehucht vind, zet ik mijn auto neer en bereid me voor op de nacht. Ik sta wel langs wat huizen, dus ik probeer muisstil te doen. Tot dat er een grote vrachtwagen met een noodgang langs me heen dondert en mijn auto doet schudden op z’n plek. Daarna neem ik het ietsje minder nauw…

Om 22:30 gaat het licht uit in de auto en even later in mijn bewustzijn.